- wydzierać się
- несов.1) вырыва́ться2) разг. ора́ть, драть го́рло (гло́тку)Syn:drzeć się 2)
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
wydzierać się
Смотреть что такое "wydzierać się" в других словарях:
wydzierać się – wydrzeć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydobywać się, wydostawać się skądś z wielkim trudem; uwalniać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wydrzeć się z czyichś objęć, z rąk bandytów. Oddział wydarł się z okrążenia. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozdzierać się – rozedrzeć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} samoistnie ulegać zniszczeniu przez rozdarcie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozdarły mu się spodnie na kolanach. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyszarpywać się – wyszarpać się, wyszarpnąć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wydzierać się, wyrywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zając wyszarpuje się z sideł. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wydrzeć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. wydzierać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
drzeć [wydzierać – wydrzeć] gębę [i syn.] — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} bardzo głośno mówić, krzyczeć, wrzeszczeć, wymyślać komuś z krzykiem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś drze, wydziera gębę, pysk, mordę, ryj. Nie drzyj gęby, bo jeszcze ktoś nas usłyszy. Drzeć pysk, mordę na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wydrzeć — dk XI, wydrzećdrę, wydrzećdrzesz, wydrzećdrzyj, wydrzećdarł, wydrzećdarty wydzierać ndk I, wydrzećam, wydrzećasz, wydrzećają, wydrzećaj, wydrzećał, wydrzećany 1. «szarpnięciem oddzielić coś od czegoś, wyrwać, oderwać» Wydrzeć kartkę z zeszytu.… … Słownik języka polskiego
strzępić — ndk VIa, strzępićpię, strzępićpisz, strzęp, strzępićpił, strzępićpiony «robić strzępy; wydzierać w strzępy, czynić strzępiastym; wystrzępiać, wyskubywać» Strzępić sobie rękawy, sweter. Strzępić igłą brzegi serwetki. ◊ pot. Strzępić (sobie) język … Słownik języka polskiego
gęba — 1. pot. (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z gębą, z jęzorem, z pyskiem a) «natychmiast powiadomić kogoś o czymś; donieść, naplotkować» b) «iść do kogoś z wymówkami, z awanturą, z krzykiem»: Na drugi dzień Kisiel złapał mnie na ulicy i z… … Słownik frazeologiczny
ryczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, ryczećczę, ryczećczy, ryczećczał, ryczećczeli {{/stl 8}}– ryknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, ryczećnę, ryczećnie, ryczećnij, ryczećnął, ryczećnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wniebogłosy — pot. «bardzo głośno, przeraźliwie» Krzyczeć, lamentować, wydzierać się wniebogłosy … Słownik języka polskiego
potężnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., potężnieej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w sposób wyróżniający pod względem wielkości lub siły fizycznej; silnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Potężnie zbudowany kulturysta. Potężnie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
